به گزارش وبدا، متن این توصیه ها به شرح زیر است: 

*هنگام دوباره پوشیدن کفش ها، باید داخل آنها را به دقت بررسی کرد. 

*در روزهای گرم، هنگام حضور و پیش از ورود به مکان های خنک و سایه دار مانند شکاف کوه ها، غارها، سنگ های کنار چشمه ها و زیر شاخه درختان، باید از نبود مار مطمئن شوید. 

*در حین راه رفتن میان علف های بلند، حتما باید با دقت زیرپا را پایید و با استفاده از یک چوب دستی یا عصا و کشیدن آن به زمین و ضربه زدن به سنگ ها یا شاخه های جلو از وجود مار آگاه شوید. 

*در بسیاری موارد، مارگزیدگی ها در ناحیه زانو به پایین اتفاق میافتد بنابراین هنگام گذر از مناطق احتمالی زیستگاه مار، با پوشیدن کفش های مناسب مانند چکمه و پوتین و جوراب های ضخیم از ناحیه زیر زانوی پای خود محافظت کنید. 

*از دست بردن به زیر توده های سنگ یا داخل توده های علف اجتناب کنید؛ زیرا در بسیاری موارد، آشیانه مارها در این نوع مکان ها است. 

*در بسیاری موارد مارگزیدگی به دنبال اقدام به صید مار و تحریک حیوان انجام می شود. بنابراین از صید بی مورد مارها اجتناب کنید. 

*در مسافرت یا گردش در جنگل ها، پارک ها یا کوهستان هایی که ممکن است زیستگاه مار باشند، کوله پشتی و لباسها ارا نباید روی زمین رها کرد. 

*در صورت اقامت در چادر در مناطق مارخیز، باید همیشه در چادر بسته باشد و شب ها وسایل و به ویژه کفش ها را به درون چادر ببرید و اگر به ناچار، برخی لوازم از جمله کفش ها خارج از چادر ماند، حتما باید آنها را داخل یک کیسه نفوذناپذیر قرار دهید. 

*در مناطقی که دید کافی نیست، باید از بالارفتن خودداری کرد. 

*از دست زدن به مار سمی مرده به ویژه در ساعت های اول مرگ آن باید پرهیز کرد زیرا خطر گزش رفلکسی در برخی مارها تا ساعت ها پس از مرگ وجود دارد. 

*اوج فعالیت زمانی مارها پس از تاریکی هوا است که به شکار می پردازند؛ از این رو، هنگام پیاده روی در شب باید به دقت مراقب بود. 

**در مناطق روستایی و کشاورزی برای پیشگیری از مارگزیدگی باید: 

*اطراف خانه ها را از مکان هایی که برای مخفی شدن مارها مناسب می باشند مانند توده زباله، بوته های بلند، نخاله های ساختمانی پاکسازی کرد. 

*شاخه های درختانی که در تماس با دیوارهای خانه می باشند و بوته های گل و گیاه در حیاط و اطراف خانه را کوتاه کرد. 

*انبار نگهداری محصولات کشاورزی را دور از محل مسکونی ساخت. 

*مخازن آب، حوضچه ها و استخرهای آب باتوجه به جذب جانورانی مانند قورباغه و وزغ به عنوان طعمه های مورد علاقه مارها می توانند سبب جذب مارها در این مکان ها شده و باید به صورت دوره ای از نظر وجود و یا عدم وجود مار، بررسی شوند. 

*جمع آوری هیزم در شب در مناطق مارخیز با افزایش احتمال خطر مارگزیدگی همراه است. 

*از راه رفتن با پاهای برهنه و یا پوشیدن صندل در حیاط و بیرون منزل اجتناب کنید. 

*در مناطق ییلاقی و بیرون از شهر در هنگام راه رفتن در شب به ویژه پس از بارندگی حتما از نور مناسب مانند چراغ قوه یا مشعل استفاده کنید.

*در نواحی خارج از شهر، بارندگی می تواند سبب خروج مارها از لانه ها و محل های اختفای آنها شده و پس از بارندگی، احتمال مواجهه با مارها و مارگزیدگی افزایش یابد. بنابراین در مناطق مارخیز در هنگام راهپیمایی در جاده به ویژه در شب باید مراقب بود. 

*در هنگام رانندگی با وسیله نقلیه از زیرگرفتن عمدی مارهای در جاده خودداری شود. این امر ممکن است سبب زخمی شدن مار و افزایش خطر حمله مار زخمی به عابرین پیاده شود. از طرفی احتمال اینکه مار به زیر وسیله نقلیه پیچیده و در هنگامی که وسیله نقلیه متوقف است از سوراخ ها و منافذ گف آن خزیده و وارد خودرو شود، وجود دارد. 

*از نزدیک شدن و آوردن کودکان به نواحی مارخیز خودداری کنید. 

**اقدامات درمانی اولیه: 

*آرام کردن مصدوم

*دور کردن فرد آسیب دیده از محل حادثه به منظور جلوگیری از گزیدگی مجدد

*قرار دادن بیمار در وضعیت نشسته یا درازکش؛ در حالیکه اندام مارگزیده در موقعیت افقی قرار گیرد. 

*بی حرکت کردن اندام مارگزیده به وسیله آتل یا باند پارچه ای. هرگونه حرکت یا انقباض عضلانی ممکن است به افزایش ورود سم مار به جریان خود و لنف منجر شود. 

*خارج کردن تمام وسایل زینتی مانند ساعت و انگشتر

*شستشوی محل گزش با آب و صابون و بانداژ اندام مارگزیده

*استفاده از برانکارد در صورت نیاز به حمل مارگزیده