محمدرضا سلیمانی متولد آذرماه سال 1350 در تهران است. دوران مدرسه خود را در کاشان گذرانده است. وی، از طریق آزمون استخدامی سال 72 در دانشگاه مشغول به خدمت شد و در حال حاضر در آستانه بازنشستگی می باشد.

در طول خدمت در چه حوزه هایی اشتغال داشتید؟

من با عنوان سرایدار در بیمارستان سیدالشهدا(ع) آران و بیدگل فعالیت خود را آغاز و سپس به عنوان نظافتچی در آزمایشگاه  آن بیمارستان در کنار شهید فرهاد و مرحوم کورش اسلیمی به مدت یکسال مشغول به کار بودم.

 بعد از آن مدت به عنوان متصدی بایگانی در قسمت بایگانی ستاد مرکزی و سپس به عنوان مسئول دبیرخانه و بایگانی کارگزینی و مدتی بعد مسئول تایمکس و مرخصی کارکنان بودم و بعد از آن به عنوان مسئول امور رفاهی کارکنان دانشگاه و بعدها مسئول دبیر خانه شورای امر به معروف و نهی از منکر شدم.

پس از مدتی نیز مسئول دبیر خانه شورای پیشنهادات کارکنان شدم و پس از آن در دفتر بازرسی و شکایات  دانشگاه به کار خود ادامه دادم و مدتی بعد در دفتر ریاست دانشگاه، کارگزین بیمارستان اخوان و پس از طی تمام این مسئولیت ها در روابط عمومی کار خود را ادامه دادم که در این قسمت در تمام حوزه ها دستی به آتش داشتم تا زمانی که به عنوان مدیر داخلی و تشریفات روابط عمومی دانشگاه انتخاب شدم و کمک حال همکاران نازنینم بودم و حالا در آستانه بازنشستگی به عنوان مسئول روابط عمومی بیمارستان کارگرنژاد مشغول خدمت می باشم.

ارزشمندترین فعالیت شما در طول خدمت چه بود؟

مدتی که در امور رفاهی مشغول به کار بودم به دلیل اینکه این قسمت بتازگی برای کارکنان راه اندازی شده بود، برای من مانند فرزند نوپایی بود که باید پرورش می یافت و شکوفا می شد.

شیرین ترین و تلخ ترین خاطرات زمان خدمت خود را بیان کنید.

شنیدن تهمت، غیبت و یا بدگویی از همکاران باعث ثبت خاطرات  تلخ بوده است و شیرین ترینشان گذراندن زمان با همکاران و دورهمی با آنها است.

آیا از شغل خود رضایت دارید؟

بله

چه پیشنهادی برای موفقیت بیشتر دانشگاه دارید؟

مسئولین گاهی باید از نظر فکری، حسی و مالی خود را به جای کارمندشان بگذارند. فرصت دادن، ارزش نهادن، بزرگ کردن کارهای خوب و کوچک کردن بدی ها و داشتن روابط حسنه با کارمندان باعث موفقیت مسئولان و در نتیجه دانشگاه می شود. 

مهم ترین انتظار شما از سازمان چیست؟

یک سازمان لایق و شایسته باید بداند کوچکترین کارمند به لحاظ سن و پست سازمانی، مهمترین و باارزشترین کارمندانند. چه از نظر معنوی و چه از نظر فکری و مشورتی

برنامه شما برای بعد از بازنشستگی چیست؟

هدف اصلی من حضور پررنگ تر در کنار خانواده است اما در حوزه شغلی برنامه خاصی ندارم زیرا وجه مالی بازنشستگی یکباره پرداخت نمی شود تا کارمند را در پایان کار یاری کند و بتواند برنامه ریزی کند.

تا بحال از شغل خود خسته شده اید؟

کار بدون خستگی که معنایی ندارد. هر چقدر هم خوش بگذرد خستگی وجود دارد. فقط مسئله این است که خستگی جسم با استراحت از بین می رود ولی خستگی که روح به لحاظ ناملایمت ها می بیند، رفع نمی شود.

سخن آخر؟

مهربانی، مهربانی و مهربانی است که می ماند. باگذشت باشید و غم خوار دوستان و همکاران.

اولین عبارتی که با دیدن کلمات ذیل به ذهن شما خطور می کند را بیان نمائید.

ستاد: مرکز فرماندهی

کاشان: شهر عشق

کرونا: همدلی و همیاری

خانواده: پشتیبان - شناسنامه - اعتبار

عکس: خاطرات

فرزند: هدیه با ارزش از معبود

تدوین: روان شناسی عکس، فیلم، موسیقی و نور همراه با ذوق، سلیقه وعلم

دوربین: چشم سوم

جلیقه: نشانه

پول: به اندازه خوشبختی

همکار: تکیه گاه مطمئن و دوست ماندگار

بازنشسته: جاده طولانی و پر ازدست انداز با حداقل امکانات