|
|
|
|
|
عبور از تونل وحشت |
 |
|
بلاخره به هرمصیبتی که بود از آن دالان سربازان دشمن عبور کردم و خودم را به انتهای مسیر رساندم. اسرایی که در انتها ایستاده بودند ما را که خون آلود و کتک خورده از آن تونل وحشت بیرون می‌آمدیم زیر بغلمان می‌گرفتند و به سمت آسایشگاه ۸ که آسایشگاه مجروحین بود می‌بردند. |
|
تاریخ : 1397 / 06 / 25 -17:31
|
|
اولین بار بود که جنازه می‌دیدم |
 |
|
لحظه‌ی خوفناکی بود! سیاه سوخته، هیکل گنده، سبیل درشت! چشمم افتاد به جنازه ای که بغل دستم افتاده بود. تا این را دیدم، آسمان شروع کرد به چرخیدن. زمین شروع کرد به چرخیدن. داد زدم «احمد! بیا این رو ببین! این آقائه داره نگاه مون میکنه!» |
|
تاریخ : 1397 / 06 / 25 -17:25
|
|
آنچه می‌دیدم باورنمی‌کردم! |
 |
|
رائد ناگهان چشمهایش از حدقه بیرون زد. قلبش می خواست در سینه متلاشی شود. آرزو کرد کاش خودش هیچ وقت از مادر زاده نمی شد، تا تماشاگر چنین صحنه دردناک و جانسوزی نمی شد. |
|
تاریخ : 1397 / 06 / 25 -17:19
|
|
|
|